Larissa Schepers gebruikt kralen als haar universele taal om ruimtelijke objecten te creëren die de toeschouwer uitnodigen om na te denken over sociale normen en waarden. Larissa is gevestigd in voormalig textielstad Tilburg en gebruikt traditionele textieltechnieken zoals weven, breien en borduren.
Waar de mensheid zichzelf dwingt sneller te gaan dan de tijd, vertraagt Schepers het liefst. Ze daagt zichzelf uit om arbeidsintensief werk te creëren dat niet machinaal kan worden gereproduceerd. De materiële benadering resulteert in een vernieuwing van de vergeten ambachten en tegelijkertijd streeft ze ernaar deze kennis te behouden.
Menselijk gedrag en sociale waarden zijn terugkerende onderwerpen en bronnen van inspiratie voor haar werk. Door de grens van het materiaal op te zoeken, roept ze de kijker bijna op haar werk aan te raken en met deze kracht raakt de waarnemer de onderwerpen aan die Schepers wil aansnijden.
Ze sluit zich aan bij het idee dat intellectueel vakmanschap net zo belangrijk is als intellectueel verstand. Vertraging, verwondering en verbinding vormen de basis van haar praktijk. Haar werk is te omschrijven als intrigerend, uitnodigend en herkenbaar.