Kun je jezelf even voorstellen?
Daphne van Gestel
Ik ben Daphne van Gestel, 35 jaar, en ik worstel mijn hele leven al met overgewicht. Vanaf mijn 8e kwam ik regelmatig bij de dokter om mijn gewicht te controleren. Ik heb van alles geprobeerd: personal trainers, talloze diëten, en extreem veel sporten. Het is me soms gelukt om af te vallen, maar alleen door 8 tot 11 keer per week te sporten, mezelf compleet uit te hongeren, en nergens van af te wijken. Zelfs dan ging het moeizaam, en uiteindelijk kwam het gewicht er weer aan. Het zit ook deels in mijn genen.
Hoe ben je tot de operatie gekomen?
Ik was er al langer mee bezig in mijn hoofd, maar vorig jaar kwam het echt in een stroomversnelling. Het bariatrische team stond bij ons in het ziekenhuisrestaurant met een voorlichtingsactie. Ze deelden kiwi’s en bananen uit, die symbool stonden voor de twee operaties die mogelijk zijn. Ik raakte in gesprek en kreeg de kans om in een aparte ruimte mijn vragen te stellen. Ik raakte in gesprek en kreeg de kans om in een aparte ruimte mijn vragen te stellen. Daar bleek dat ik in aanmerking kwam voor een screening.. Op 22 februari 2024 ben ik geopereerd. Ik heb gekozen voor een Gastric Bypass en ben in één jaar tijd 50 kilo afgevallen. Ik had geen specifiek doel, want dan kun je alleen maar teleurgesteld raken. Nu moet ik zelf opletten dat ik niet te veel afval.
Hoe voelde je je voor en na de operatie?
Voor de operatie had ik weinig energie. Ik kon alleen maar een klein rondje lopen met onze hond. Nu wandel ik lange stukken met plezier, en mijn conditie is enorm verbeterd. Het voelt geweldig dat mijn benen niet meer tegen elkaar aan schuren en ik geen moeite meer heb met bewegen.
Hoe heeft de operatie je dagelijks leven veranderd?
Mijn leven is volledig veranderd. Ik ben actiever met mijn gezin: we zwemmen samen, maken uitstapjes, en gaan naar de Efteling. Voorheen vermeed ik attractieparken, omdat het confronterend was met mijn gewicht. Ook droeg ik nooit broeken, maar nu draag ik ze weer met plezier. Qua voeding let ik nu heel bewust op wat ik eet. Ik neem vitamines en extra eiwitten, zoals huttenkase, kipfilet, en eiwitdranken. Tijdens een maaltijd moet je rustig eten en goed malen op je eten om een dumping of vastloper te voorkomen. Na een maaltijd moet ik even rustig blijven zitten om misselijkheid te voorkomen. Eten en drinken tegelijkertijd gaat ook niet meer.
Daarnaast hou ik ontzettend van feestjes. Vroeger voelde ik me vaak geremd door mijn overgewicht en maakte ik me druk om wat anderen van me dachten. Nu durf ik mezelf te zijn. Zonder alcohol sta ik gerust op de bar te dansen. Dat soort spontane, vrolijke momenten zijn terug in mijn leven, en dat voelt geweldig.
Was afvallen zonder operatie niet mogelijk geweest?
Nee, absoluut niet. Voor de operatie at ik al gezond en sportte ik veel. Ik had niets lekkers in huis, dus mijn voedingspatroon hoefde ik nauwelijks te veranderen. Het probleem was mijn lichaam, niet mijn discipline. Zelfs nu, na de operatie, moet ik goed opletten dat ik niet te veel afval. Ik kreeg zelfs het advies om wat meer en vaker te eten. Dat vond ik lastig, omdat ik bang ben om eraan te wennen.
Hoe reageerde je omgeving op je operatie?
Mijn familie en vrienden waren heel positief. Mijn man vond het belangrijk dat ik me goed inlas en de gevolgen van de operatie begreep. Iedereen heeft een ander verhaal en andere ervaringen, dus het helpt om die verhalen te lezen. Zelf hoop ik met dit interview anderen te inspireren en voor te bereiden op wat ze kunnen verwachten.
Hoe heb je de operatie en het herstel ervaren?
De eerste 8 weken na de operatie waren zwaar. Ik kon nauwelijks eten; een paar theelepeltjes bouillon en een stukje mozzarella waren mijn hele dagmenu. Daardoor had ik geen energie en was zelfs traplopen een uitdaging. Na vijf maanden kreeg ik een blindedarmontsteking, pure pech, maar wel weer een hersteltraject. Dat was pittig, maar ik heb enorm veel steun gehad van mijn man. Uiteindelijk ben ik ook daar weer sterk uitgekomen.
Hoe combineer je je werk in het ziekenhuisrestaurant met je nieuwe levensstijl?
Het is een uitdaging, omdat ik de hele dag met eten bezig ben. De psycholoog zei dat het logisch is dat ik er constant aan denk, omdat ik het zie, ruik en hoor. Pauzes zijn ook lastig: als ik snel eet zonder te rusten, word ik misselijk. Sommige voedingsmiddelen, zoals tournedos, kan ik niet meer eten. Kipfilet gaat wel goed en is bovendien rijk aan eiwitten.
Wat is je advies aan mensen die een bariatrische operatie overwegen?
Ik raad het zeker aan, maar je moet wel weten dat het allesbehalve de makkelijke weg is. Veel mensen denken dat een operatie een gemakkelijke oplossing is, maar dat is het echt niet. Je moet je hele leven aanpassen: je voeding, je gewoontes, je dagindeling. Er zijn ook praktische uitdagingen. Zo kan ik niet eten en drinken tegelijk, moet ik na het eten een kwartiertje rustig blijven zitten om misselijkheid te voorkomen, en zijn er dingen die ik niet meer kan eten zoals biefstuk en brood valt ook niet meer lekker. Bovendien sta ik minimaal 4 keer per week in de sportschool, want sporten is nodig om gezond en sterk te blijven. Als ik dan hoor dat mensen zeggen: “Oh, jij hebt een operatie gehad, dus het was makkelijk,” dan denk ik: kom maar eens kijken hoeveel discipline en doorzettingsvermogen het kost. Deze weg vraagt juist heel veel van je.
Hoe voel je je nu?
Ik zit super goed in mijn vel. Ik kan weer de kleding dragen wat ik wil en hoef me geen zorgen te maken over wat mensen van me denken. Vroeger verborg ik mijn lichaam onder wijde kleding, maar nu ben ik gewoon Daphne, zonder schaamte. Dat gevoel is superfijn.