Laatste update 05 december 2024
Oorzaken
De oorzaak van stressincontinentie is een verslapping of beschadiging van de bekkenbodemspieren. Doordat de bekkenbodemspieren niet goed in staat zijn de extra druk op de afsluiting van de blaas (de plasbuis) op te vangen die ontstaat tijdens het sporten of andere lichamelijke activiteit, ontstaat verlies van urine. Meestal gaat het hierbij om enkele druppels of kleine beetjes urineverlies. Ook kan de plasbuis verzakt zijn, waardoor de urine gemakkelijker loopt. Zwangerschappen, bevallingen, chronisch hoesten, te zwaar tillen zijn ook mogelijke oorzaken van het ontstaan van een verzakking.
Klachten
Vaak komt het ongewild verliezen van urine voor tijdens het hoesten, niezen, lachen, tillen, springen, bukken, opstaan en wandelen. De hoeveelheid kan variëren per beweging: druppels, scheutje of een hele plas. Het kan zo zijn dat je hier dagelijks, meerdere keren per week of meerdere keren per maand last van hebt. De klachten kunnen grote gevolgen hebben voor het dagelijks leven. Soms zorgt het zelfs ervoor dat het mensen weerhoudt om dingen te ondernemen zoals werken, recreatie, sociale contacten, seksualiteit, gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen.
Onderzoek
Om vast te stellen wat het probleem is, doet de gynaecoloog en/of verpleegkundig specialist onderzoek, Daarnaast bekijkt hij/zij met een speculum wat de spierkracht en coördinatie van de bekkenbodemspieren is.
De oorzaak achterhalen van stressincontinentie is een belangrijke stap in de behandeling. Uitgebreid onderzoek betekent ook dat naast het lichamelijk onderzoek de tijd genomen wordt om de klacht goed vast te stellen tijdens een persoonlijk gesprek.
Plasdagboek (mictielijst)
Bij klachten van urineverlies kijken zorgverleners naar hoe de blaas werkt. Voor het eerste bezoek wordt gevraagd een plasdagboek bij te houden. Dat plasdagboek geeft belangrijke informatie over de blaasinhoud: hoeveel je plast, hoe vaak je plast en over het urineverlies.
De gynaecoloog en/of verpleegkundig specialist kan afhankelijk van je klachten ook aanvullend onderzoek aanvragen.
onderzoeken
Behandeling
Bij inspanningsincontinentie zijn er twee verschillende soorten behandelingen mogelijk:
- bekkenfysiotherapie;
- een operatie.
De behandeling hangt af van de klachten en wat uit de onderzoeken komt. Je hoeft dan ook nooit meteen een beslissing te nemen. Als er niet op een eenvoudige manier wat aan jouw klachten te doen is, kan de gynaecoloog of uroloog een ingrijpende behandeling zoals een operatie voorstellen. Jij weegt de voor-en nadelen van een behandeling tegen elkaar af samen met de arts.
Bekkenfysiotherapie
Bekkenfysiotherapie heeft als doel dat je beter bewust wordt van jouw bekkenbodem en dat door oefentherapie je bekkenbodemspieren beter gaan werken, Daardoor worden je klachten minder. Denk aan het voorkomen van urineverlies en verzakkingen door het aanspannen van de bekkenbodem op drukverhogende momenten als tillen en hoesten, of juist het goed kunnen ontspannen van de bekkenbodemspieren op het toilet. Naast oefentherapie adviseert de bekkenfysiotherapeut je over toiletgedrag, voeding, seksuele problemen enzovoorts, afgestemd op de reden van jouw klachten.
Voor een behandeling ga je het beste naar een gespecialiseerd bekkenfysiotherapeut. Dat is een fysiotherapeut die een opleiding gevolgd heeft voor behandeling van mensen met problemen in het bekkengebied. Deze bekkenfysiotherapeut is bevoegd om inwendig onderzoek te doen en kan daardoor de kwaliteit van jouw bekkenbodemspieren goed beoordelen.
Operatie met een TVT-O of TVT-Altis
De TVT-O of TVT-Altis operatie heeft het doel het afsluitmechanisme van de blaas te verstevigen.
Het wordt zo aangebracht dat wanneer je bijvoorbeeld hoest de plasbuis weer ondersteuning vindt en dichtgedrukt wordt.
Als de andere maatregelen geen oplossingen zijn voor jouw klachten, adviseert de arts vaak een operatie. Welke operatie is afhankelijk van je klachten, het gynaecologisch onderzoek en de uitkomsten van eventueel aanvullend onderzoek. Een operatie heeft als voordeel dat je klachten meestal verminderen of verdwijnen; wel moet je altijd rekening ermee houden dat ze na een aantal jaren kunnen terugkeren. Ook is er een kleine kans op complicaties.