Urineweginfectie

Snel naar

Laatste update 05 mei 2024

Een urineweginfectie is de verzamelnaam voor alle infecties die betrekking hebben op de urinewegen: nier, nierkelk, urineleider, blaas en urinebuis. Mannen en vrouwen kunnen hier last van hebben. Bij beide komt het grootste deel van de bacteriën die een urineweginfectie veroorzaken uit de endeldarm of vagina. Omdat de plasbuis bij vrouwen korter is, krijgen vrouwen vaker een urineweginfectie.

Oorzaken

Bij vrouwen kunnen deze oorzaken een grote rol spelen bij een urineweginfectie:

  • Geslachtsgemeenschap
  • Zwangerschap
  • Veranderende hormonen
  • Verkeerde toilethygiëne (vegen van achteren naar voren in plaats van andersom)
  • Wassen van het intieme gedeelte met zeep of wasproduct met een te hoge pH-waarde
  • Gebruik van medicatie zoals antibiotica of corticosteroïden
  • Suikerziekte

Klachten

Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, vaak het gevoel hebben dat je moet plassen en regelmatig kleine beetjes urine verliezen. Het kan zijn dat je ook last krijgt van troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.

Onderzoek

Urineonderzoek

Bij een vermoeden van een blaasontsteking doet de huisarts, uroloog, gynaecoloog of verpleegkundig specialist een urineonderzoek. Soms wordt ook een urinekweek afgenomen om meer duidelijkheid te krijgen over de diagnose. Voor een urinesediment en kweek moet je urine inleveren bij het laboratorium.

Het urinesediment laat zien óf je een blaasontsteking hebt en om welke bacterie dat het gaat.

Een urinekweek geeft aan voor welke antibiotica deze bacterie ‘’gevoelig’’ is. Dit geeft de arts of verpleegkundig specialist meer duidelijkheid welk antibioticum het beste voorgeschreven kan worden.

Gynaecologisch onderzoek

Als je op het spreekuur komt van de gynaecoloog of verpleegkundig specialist gynaecologie, dan vindt ook gynaecologisch onderzoek plaats. Deze doet een controle van de huid, inwendig onderzoek met spreider (eendenbek), vaginaal toucher (voelen) en mogelijk aanvullend een inwendige echografie van de baarmoeder en eierstokken.

Uroloog

Heb je vaker een blaasontsteking? Dan ga je naar de uroloog voor verder onderzoek. Je krijgt een echo om afwijkingen in je blaas en nieren uit te sluiten. Soms wordt er ook een bloedonderzoek gedaan om eventueel onderliggende problemen uit te sluiten.

Flowmetrieonderzoek

Daarnaast kan er een flowmetrieonderzoek met residumeting worden gedaan om te bekijken hoe krachtig  de urinestraal is, of deze onderbroken is en of de blaas helemaal leeg is na het plassen.. Bij het niet goed kunnen legen van de blaas kan ook een blaasontsteking ontstaan.

Cystoscopie

De uroloog kan ook een cystoscopie doen. Een cystoscopie is een inwendig onderzoek van de plasbuis en blaas. Dit onderzoek wordt uitgevoerd met een dunne holle buis (cystoscoop). Deze buis is gevuld met glasvezels of een lenzensysteem, die is aangesloten op een lichtbron. Via een lens op het uiteinde van de cystoscoop, kijkt de uroloog door een kijker in de plasbuis en de blaas of via de monitor die naast de scopie-tafel staat. Een cystoscopie wordt gedaan als er een vermoeden is van een afwijking in de plasbuis of blaas, bijvoorbeeld bij plasproblemen, bloedverlies in de urine of bij controle op blaaspoliepen.

Behandeling

Als gezonde, niet-zwangere, vrouwen een blaasontsteking hebben, gaat dat mogelijk vanzelf over. Vaak wordt een afwachtend beleid geadviseerd: drink extra en gebruik D-Mannose (sterke concentraat uit de cranberry) capsules.

Als de klachten niet weggaan, krijg je antibiotica. Als er een urinekweek is afgenomen, kijken we welk antibioticum geschikt is voor de bacterie die in jouw blaas aanwezig is.

Als de blaasontstekingen terug blijven komen en er geen oorzaak wordt gevonden, beslist de uroloog soms om voor langere tijd (bijvoorbeeld 3 maanden) een antibioticum te geven. Wel in lagere dosering.

Folders